Τα εξελικτικά στάδια

Γενικά υπάρχουν τρεις μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων, σε σχέση με την συνειδητότητα που έχουν αναπτύξει: ο μέσος όρος, η εξατομίκευση και η πνευματικότητα. Το σε ποια κατηγορία ανήκει κάποιος είναι κάτι που δεν φαίνεται από το ωροσκόπιο και μόνο (μπορεί να υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ή πιθανά σενάρια στον χάρτη, αλλά μόνο η προσωπική ιστορία κάποιου μπορεί να μας οδηγήσει στο να καταλάβουμε σε ποια από τις τρεις κατηγορίες ανήκει). Όλοι μας βιώνουμε κάποιες στιγμές στη ζωή μας και τις τρεις μορφές συνειδητότητας, ανεξάρτητα από την κατηγορία στην οποία ανήκουμε. Αυτό που διαφοροποιεί την μια κατηγορία από την άλλη, είναι ο βαθμός και η συχνότητα με την οποία βιώνουμε την μία ή την άλλη μορφή συνειδητότητας. Έτσι υπάρχουν άνθρωποι που κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους έχουν χαμηλή συνειδητότητα στα περισσότερα ζητήματα – θέματα τους, ή κάποιοι άλλοι που εξελίσσονται γρηγορότερα και αυξάνουν περισσότερο (πιο συχνά) την συνειδητότητα τους κλπ. Κάθε κατηγορία περιλαμβάνει τρία στάδια, ανάλογα με το αν είμαστε στην αρχή, στη μέση ή προς το τέλος των εμπειριών και των βιωμάτων της κάθε κατηγορίας.

Όλοι μας θα περάσουμε (και περνάμε) σταδιακά απ’ όλα τα στάδια στις διάφορες επανενσαρκώσεις μας. Όλα τα στάδια είναι σημαντικά. Κανένα στάδιο δεν είναι «καλύτερο» ή «χειρότερο» από το άλλο. Το κάθε στάδιο μας προετοιμάζει για το επόμενο. Και το πιο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να φτάσουμε στα πιο «εξελιγμένα» / μετέπειτα στάδια παρακάμπτοντας κάποια από τα προηγούμενα! Υπάρχει δηλαδή μια ΣΥΝΕΧΗΣ ΠΟΡΕΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗΣ και μετάβασης από το ένα στάδιο στο άλλο.

Κατά την ερμηνεία του γενέθλιου χάρτη είναι πολύ σημαντικό το να γνωρίζουμε το εξελικτικό στάδιο που βρίσκεται κάποιος, γιατί τα σύμβολα δεν ερμηνεύονται με τον ίδιο τρόπο και δεν σημαίνουν το ίδιο πράγμα για όλους. Η ερμηνεία δηλαδή διαφοροποιείται ανάλογα με το εξελικτικό στάδιο στο οποίο ανήκουμε. Αρχικά θα δούμε ποια είναι τα εξελικτικά στάδια και τα κυριότερα χαρακτηριστικά τους - και πιο μετά θα αναφέρουμε περισσότερα για την σημασία του εξελικτικού μας σταδίου στην ερμηνεία του γενέθλιου χάρτη …

Οι άνθρωποι αυτοί δεν γνωρίζουν (μάλλον δεν μπορούν να δουν), ότι η αντίστασή τους στο να μάθουν και η αδυναμία τους να αφεθούν στη ροή των πραγμάτων (χωρίς να προσπαθούν ν’ απαλλαγούν από τα κομμάτια τους που δεν τους αρέσουν), είναι στην ουσία αυτό που προκαλεί τα ολοένα και αυξανόμενα προβλήματά τους. Οι άνθρωποι της κατηγορίας αυτής παραμένουν συνήθως στα πιστεύω και τις επικρατούσες ιδέες της κοινωνικής ομάδας στην οποία μεγάλωσαν. Δεν αμφισβητούν τις τρέχουσες ιδεολογίες της πλειοψηφίας (οι αξίες τους είναι ίδιες με αυτές που έχει ο κοινωνικός τους περίγυρος). Πιστεύουν ότι πιστεύει ο περισσότερος κόσμος. Ασχολούνται συνήθως με την απόκτηση υλικών αγαθών. Μερικοί απ’ αυτούς στην προσπάθεια να κατακτήσουν τους στόχους τους (απόκτηση περιουσίας, καλύτερο επάγγελμα ή σχέσεις κλπ) και να γεμίσουν τα «κενά» τους ή να γιατρέψουν τις πληγές τους - έρχονται σ’ επαφή με κάποια από τα βαθύτερα και απωθημένα τους κομμάτια κι αρχίζουν σταδιακά να αυξάνουν την συνειδητότητα τους.

Οι πλανήτες που σχετίζονται με τον μέσο όρο είναι όλοι οι εσωτερικοί πλανήτες συν τους Δεσμούς της Σελήνης, όπως επίσης τα περιφερειακά / «κατώτερα» χαρακτηριστικά του Δία (τύχη – ατυχία, ανάγκη για επέκταση κυρίως στο υλικό επίπεδο κλπ), καθώς και ο Κρόνος. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι όσοι έχουν τονισμένους τους παραπάνω πλανήτες ή σημεία στον χάρτη τους ανήκουν οπωσδήποτε στον μέσο όρο, αλλά ότι οι έντονες ταυτίσεις με τους πλανήτες αυτούς είναι ενεργειακά παρόμοιες - ή αποτελούν ενδείξεις και περιγράφουν τα κυριότερα χαρακτηριστικά της κατηγορίας αυτής.

1ο ΣΤΑΔΙΟ: στο στάδιο αυτό συναντάμε όλους εκείνους που δεν ξέρουν πως ακριβώς λειτουργούν τα πράγματα, που έχουν έντονες ταυτίσεις και απωθήσεις («καλό» - «κακό» κλπ) και που αποτελούν τα «εύκολα» θύματα του εκάστοτε συστήματος. Αυτούς που πείθονται εύκολα, ότι κι αν τους σερβίρουν. Αυτούς που εργάζονται πειθήνια, που εκτελούν εντολές, που είναι υποτακτικοί (αγέλη - κοπάδι – όχλος – μαϊμούδες – πρόβατα – άρτος και θεάματα – eat your banana κλπ), που είναι πιστοί και ειλικρινά αφοσιωμένοι οπαδοί (κόκκινοι, πράσινοι, κίτρινοι, μπλε ή οτιδήποτε άλλο), που πιστεύουν τυφλά σε ότι τους πουν ή σε ότι πιστεύει ο κοινωνικός τους περίγυρος – χωρίς να αμφισβητούν τίποτα - και που φοβούνται την εξουσία και τους νόμους της, χωρίς να αντιδρούν (αυτοί που σκύβουν το κεφάλι – τα γνωστά υποζύγια κλπ). Μόνο σε κάποιες αρχικές φάσεις του σταδίου μπορεί να περάσουμε μια κάπως ξέγνοιαστη ζωή (όντας κάπως αφελείς αθώοι ασυνείδητοι άρα κι «ευτυχισμένοι») – αλλά κατά τα άλλα - το στάδιο αυτό γενικά θεωρείται το πιο «δύσκολο» του μέσου όρου, γιατί είμαστε ανήμποροι – οι άλλοι μας κάνουν ότι θέλουν και μας ελέγχουν ή μας κατευθύνουν – χωρίς να το ξέρουμε (νομίζουμε ότι είμαστε «κάποιοι» ή ότι μετρά η γνώμη μας).

2ο ΣΤΑΔΙΟ: εδώ ανήκουν όλοι εκείνοι που έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν κάπως πως λειτουργεί το σύστημα (είναι πιο υποψιασμένοι από αυτούς του 1ου σταδίου) και προσπαθούν να «αναρριχηθούν» και να επωφεληθούν απ’ αυτό. Σ’ αυτό το στάδιο αρχίζουμε ίσως για πρώτη φορά να έχουμε ένα αίσθημα ανικανοποίητου ή αδικίας και μια δυσφορία για όσα δεν έχουμε αποκτήσει και κατακτήσει ακόμα – τα οποία πιστεύουμε ότι θα μας κάνουν ευτυχισμένους. Έτσι προσπαθούμε για μια «καλύτερη» ζωή, θέλουμε ν’ αποκτήσουμε περισσότερα υλικά αγαθά, καλύτερες σχέσεις, ευρύτερο κοινωνικό κύκλο, φίλους και γνωριμίες και αρχίζουμε σταδιακά να ερχόμαστε αντιμέτωποι με κάποιες από τις ταυτίσεις ή τις απωθήσεις μας. Η συνειδητότητα πάντως παραμένει χαμηλή και οι προβολές εξακολουθούν να είναι μεγάλες και στο στάδιο αυτό (αυτός μ’ εκμεταλλεύεται, δεν μ’ αφήνουν ν’ αποκτήσω αυτά που θέλω, παρεμποδίζουν την εξέλιξη μου, το αφεντικό μου δεν είναι εντάξει, ο άντρας μου φταίει, η εφορία θα μου τα πάρει όλα, το είπαν στις ειδήσεις κλπ).

3ο ΣΤΑΔΙΟ: στο στάδιο αυτό βρίσκουμε εκείνους που ξέρουν πια καλά πως λειτουργεί το σύστημα - μέσω των εμπειριών και των ικανοτήτων που απέκτησαν στα προηγούμενα στάδια - και το εκμεταλλεύονται προς όφελός τους (κυρίως). Εδώ θα συναντήσουμε τους διάφορους πολιτικούς (ή γενικότερα τα άτομα που βρίσκονται στην εξουσία ή που κινούν τα νήματα / τα αφεντικά), αυτούς που επηρεάζουν και κατευθύνουν την κοινή γνώμη (καναλάρχες, μεγαλοδημοσιογράφους, προέδρους ομάδων ποδοσφαίρου, διαφημιστές κλπ), όπως επίσης και ανώτερα στελέχη ή διευθυντές πολυεθνικών, τραπεζίτες, χρηματιστές κλπ. Είναι οι διάφοροι έχοντες και κατέχοντες του συστήματος. Η συνειδητότητα είναι λίγο περισσότερο αυξημένη σ’ αυτό το στάδιο, αλλά ακόμα παραμένει σε χαμηλά επίπεδα.

Οι άνθρωποι της κατηγορίας αυτής, αρχίζουν το ταξίδι της εξατομίκευσης. Αρχίζουν να αμφισβητούν τις τρέχουσες ιδεολογίες και απόψεις. Διαχωρίζουν τη θέση τους απ’ αυτά που πιστεύουν οι γονείς τους και η κοινωνία γενικότερα. Δεν δέχονται τόσο εύκολα αυτά που πάνε να τους σερβίρουν οι άλλοι. Αρχίζουν να ψάχνονται (αυτογνωσία κλπ) και αναζητούν την αλήθεια. Δεν τους καλύπτουν πια τόσο πολύ τα υλικά αγαθά. Έχουν παρατηρήσει ότι μπορεί να κατακτάς κάποιους υλικούς στόχους σου, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται ότι θα σε κάνει πιο ευτυχισμένο. Βλέπουν ότι μετά από λίγο θέλεις κάτι άλλο. Αρχίζουν να έχουν τις πρώτες μεταφυσικές ανησυχίες: «Αυτό είναι όλο;» «Γιατί δεν είμαι ευτυχισμένος, ενώ έχω τα χρήματα – σχέσεις – παιδιά – δουλειά κλπ που επιθυμούσα;» «Τι βρίσκεται πιο πέρα;» «Γιατί έχουμε έρθει στη Γη;» «Ποιος είναι ο δρόμος μου;» «Πως λειτουργούν τα πράγματα στο Σύμπαν;» κλπ. Οι ερωτήσεις αυτές τους βάζουν στο παιχνίδι της αναζήτησης και της ανακάλυψης του πραγματικού εαυτού τους. Έτσι αυξάνουν με μεγαλύτερη συχνότητα την συνειδητότητα τους.

Οι πλανήτες που σχετίζονται με την εξατομίκευση είναι ο Δίας (κυρίως τα «ανώτερα» ή τα πιο «εξελιγμένα» χαρακτηριστικά του - όπως αναζήτηση της αλήθειας, «ανώτερη» γνώση, ιδεολογίες κλπ), καθώς και ο Ουρανός και ο Πλούτωνας. Ισχύει κι εδώ αυτό που αναφέραμε προηγουμένως, δηλαδή ότι δεν ανήκουν απαραίτητα όλοι εκείνοι που έχουν τονισμένους τους πλανήτες αυτούς στο στάδιο της εξατομίκευσης – αλλά ότι οι έντονες ταυτίσεις με τους πλανήτες αυτούς αποτελούν ενδείξεις και περιγράφουν τα κυριότερα χαρακτηριστικά της κατηγορίας αυτής.

1ο ΣΤΑΔΙΟ: στο πρώτο στάδιο της εξατομίκευσης αρχίζουμε για πρώτη φορά να αισθανόμαστε μια έντονη δυσαρέσκεια (τίποτα δεν είναι αρκετό, όσα κι αν έχουμε πετύχει - χρήματα, φήμη, δόξα - δεν μας κάνουν περισσότερο «ευτυχισμένους») και να αμφισβητούμε το σύστημα, το κατεστημένο και τις τρέχουσες ιδεολογίες και αξίες της κοινωνίας στην οποία μεγαλώσαμε. Το αίσθημα ανικανοποίητου που υπάρχει εδώ διαφέρει από αυτό του 2ου σταδίου του μέσου όρου. Εκεί δεν ήμασταν ικανοποιημένοι γιατί δεν είχαμε ακόμα αποκτήσει όσα θα θέλαμε, ενώ τώρα συνειδητοποιούμε ότι ενώ έχουμε αρκετά εξακολουθούμε να μην είμαστε ευχαριστημένοι από την ζωή μας. Έτσι σταδιακά οι άνθρωποι που βρίσκονται στο στάδιο αυτό μπαίνουν σε μια πιο εσωτερική αναζήτηση – αρχίζουν να ψάχνουν τον εαυτό τους (εγώ απέναντι στους πολλούς και την κοινή γνώμη – γιατί δεν είμαι ευτυχισμένος παρόλο που είμαι «πετυχημένος» σύμφωνα με τα πρότυπα της κοινωνίας στην οποία ζω κλπ) και αρχίζουν ν’ ανακαλύπτουν σταδιακά τη Σκιά τους. Σ’ αυτή τη φάση δεν ερχόμαστε ακόμα αντιμέτωποι με το σύστημα (αυτό γίνεται αργότερα στο επόμενο στάδιο) και μάλιστα πολλοί απ’ αυτούς που βρίσκονται σ’ αυτό το στάδιο εξακολουθούν να είναι επιτυχημένοι κοινωνικά (γιατί έχουν ακόμα «νωπές» όλες τις εμπειρίες και τις δεξιότητες που απέκτησαν στα προηγούμενα στάδια του μέσου όρου).

2ο ΣΤΑΔΙΟ: σ’ αυτό το στάδιο, η δυσαρέσκεια και η αμφισβήτηση του συστήματος και των διαφόρων αξιών και ιδεολογιών που υπάρχουν σ’ αυτό κορυφώνονται. Η πάλη του «κακού» με το «καλό» γιγαντώνεται και φτάνει κι αυτή στο αποκορύφωμα της. Το ίδιο συμβαίνει και με την αναζήτηση η οποία πολλές φορές γίνεται αυτοσκοπός – χωρίς όμως να καταλήγει κάπου. Έτσι εδώ συναντάμε από τη μια τους θυμωμένους, τους δυστυχισμένους, τους πεσιμιστές, τους καταθλιπτικούς, αυτούς που ασχολούνται με την ψυχανάλυση ή την ψυχοθεραπεία («δεν θα ξεφύγω ποτέ από τα προβλήματα μου ή τα ελαττώματα μου» - «μήπως η τάδε θεωρία ή τεχνική θα με βοηθήσει» κλπ) κι απ’ την άλλη τους επαναστάτες του συστήματος (αυτούς που πολεμούν το σύστημα – που θέλουν να αλλάξουν το σύστημα), τους αναρχικούς, τους τρομοκράτες (σε ακραίες περιπτώσεις), αλλά και τους διάφορους ακτιβιστές επί παντός επιστητού, ή – απ’ την άλλη – όλους αυτούς που ασχολούνται με τον εσωτερισμό, τον αποκρυφισμό, τον μυστικισμό, την μεταφυσική, τους πολεμιστές του Φωτός, τις δυνάμεις του Σκότους, τους οπαδούς του New Age, τους θεωρητικούς, τους φιλόσοφους ή τους φιλοσοφίζοντες και γενικά όλους εκείνους που ταυτίζονται έντονα με κάτι (το «ανώτερο», το «φωτεινό», το «πνευματικό», το «καλό» ή αντίστροφα – με το «κακό», το «σκοτεινό», το «μηδενιστικό» κλπ) και αντιπαλεύουν και πολεμούν (επίσης έντονα) το «αντίθετο» του. Είναι το πιο «δύσκολο» στάδιο της εξατομίκευσης, γιατί συναντάμε μεγάλη αντίσταση (από τους γύρω μας, το ίδιο το σύστημα που πολεμάμε, ή την κοινωνία γενικότερα) και αισθανόμαστε πολλές φορές ξένοι ή μόνοι (χωρίς βοήθεια) αντιμέτωποι με «εχθρούς» που θέλουν το «κακό» μας. Είναι δύσκολο επίσης γιατί πολεμάμε έντονα τον ίδιο μας τον εαυτό και δεν ξεφεύγουμε από τις θεωρίες και τις ιδεολογίες μας – δεν αφηνόμαστε στη ροή των πραγμάτων και στη βίωση της εμπειρίας.

3ο ΣΤΑΔΙΟ: μετά την αναμπουμπούλα ακολουθεί μια (σχετική) ηρεμία και τα πράγματα ησυχάζουν κάπως. Σ’ αυτό το στάδιο γνωρίζουμε πλέον αρκετά για μας και για το πώς λειτουργούν τα πράγματα στο Σύμπαν κι έχουμε κατανοήσει ότι η αντίσταση σε κάτι που απωθούμε, απλά μας φέρνει αντιμέτωπους με μεγαλύτερη αντίσταση. Έτσι ο «πόλεμος» μέσα μας και έξω μας καταλαγιάζει και παύουμε πια να μαχόμαστε το κατεστημένο ή τις τρέχουσες ιδεολογίες και απόψεις. Έχουμε μια πιο πλατιά και ανοικτή θεώρηση των πραγμάτων κι έτσι συνυπάρχουμε με τις δομές της κοινωνίας όπου ζούμε, χωρίς όμως να ταυτιζόμαστε μ’ αυτές. Δεν θέλουμε πια ν’ αλλάξουμε το σύστημα, δεν το «ενοχλούμε» πολύ κι έτσι δεν μας ενοχλεί ιδιαίτερα κι εκείνο. Χαράζουμε τη δική μας πορεία, ανεξαρτήτως των συνθηκών και του κοινωνικού μας περίγυρου. Το ίδιο συμβαίνει και με την αναζήτηση η οποία συνεχίζεται βέβαια, αλλά δεν είναι τόσο «αγωνιώδης» όσο πριν. Η πάλη επίσης του «κακού» με το «καλό» δεν μας επηρεάζει πια τόσο πολύ, αφού ξέρουμε ότι και τα δύο είναι «απαραίτητα» στη διαδικασία της εξέλιξης, ότι το ένα εμπεριέχει το άλλο - και ότι και τα δύο είναι ψευδαισθήσεις και αποτελούν δικές μας νοητικές επινοήσεις και κατηγοριοποιήσεις. Στο στάδιο αυτό είμαστε πιο γειωμένοι και πιο πρακτικοί και σταματάμε να αναμασάμε θεωρίες από διάφορα βιβλία ή σχολές. Αναπτύσσουμε τη δική μας κοσμοθεώρηση, η οποία μπορεί να μην είναι απαραίτητα κάτι «πρωτότυπο» ή κάτι καινούργιο (μπορεί άλλοι να έχουν πει καλύτερα τα ίδια πράγματα πριν από μας), αλλά έχει μεγαλύτερη αξία γιατί στηρίζεται στα συμπεράσματα που βγάζουμε από «πρώτο χέρι», παρατηρώντας και βιώνοντας τις δικές μας εμπειρίες. Μεταδίδουμε στους άλλους τις γνώσεις μας, επισημαίνουμε τα κακώς κείμενα, αλλά δεν προσπαθούμε να τους πείσουμε ότι η δική μας «αλήθεια» είναι η μία και μοναδική.

Κανένας μας – όσο βρισκόμαστε στην γήινη ενσάρκωση – δεν ξεφεύγει πλήρως από το Εγώ. Απλά οι πιο «εξελιγμένοι» μπορούν να συνδέονται με την Πηγή πιο εύκολα και πιο συχνά από τους υπόλοιπους. Έχουν ήδη περάσει από τα δύο προηγούμενα στάδια κι έχουν μάθει από τις εμπειρίες τους. Είναι πιο ανοικτοί ενεργειακά, άρα πιο κοντά στην Πηγή. Τα κύρια χαρακτηριστικά της κατηγορίας αυτής είναι η απλότητα, η ευγνωμοσύνη για ότι υπάρχει, η αγάπη και η προσφορά προς τους άλλους.

Οι πλανήτες που σχετίζονται με την πνευματικότητα είναι ο Χείρωνας κι ο Ποσειδώνας. Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, δεν ανήκουν απαραίτητα όλοι εκείνοι που έχουν τονισμένους τους πλανήτες αυτούς στο στάδιο της πνευματικότητας – αλλά οι έντονες ταυτίσεις με τους πλανήτες αυτούς αποτελούν ενδείξεις και περιγράφουν τα κυριότερα χαρακτηριστικά της κατηγορίας αυτής.

1ο ΣΤΑΔΙΟ: το πρώτο στάδιο της πνευματικότητας είναι και το πιο «δύσκολο» αυτής της κατηγορίας. Οι ταυτίσεις με το Εγώ εξακολουθούν να υπάρχουν στο στάδιο αυτό κι έτσι μας γυρνάνε συχνά «πίσω» και δεν μας αφήνουν πάντα να βιώσουμε την πλήρη ενότητα, την γαλήνη και την αρμονία, που είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά του πνευματικού ανθρώπου. Υπάρχουν ακόμα ψευδαισθήσεις μέσα μας που συχνά παρεμποδίζουν την εξέλιξη μας και συνήθως κάποια στιγμή βιώνουμε κάποιες μεγάλες κρίσεις, έτσι ώστε να έρθουμε σε επαφή και να γιατρέψουμε τις πιο βαθιές πληγές μας. Όμως τώρα – σε αντίθεση με το στάδιο της εξατομίκευσης και του μέσου όρου – είμαστε περισσότερο «έτοιμοι» για να βιώσουμε σε πληρότητα όλες αυτές τις εμπειρίες. Ερχόμαστε πιο εύκολα σε επαφή με το κέντρο μας και αφηνόμαστε στην εμπειρία. Δεν αντιστεκόμαστε σε ότι μας συμβαίνει και βλέπουμε πιο εύκολα την ισορροπία που υπάρχει στο κάθε τι. Στο στάδιο αυτό δεν ψάχνουμε απαραιτήτως ένα πνευματικό δρόμο, ούτε ανήκουμε οπωσδήποτε σε κάποια ομάδα, κίνημα κλπ. Υπάρχουν βέβαια και εδώ κάποιοι πνευματικοί αναζητητές ή εκείνοι που «φλερτάρουν» ή συμπορεύονται για κάποιο διάστημα με μια ατραπό ή κάποιο συγκεκριμένο πνευματικό μονοπάτι, αλλά διαφέρουν απ’ αυτούς της εξατομίκευσης. Οι «αναζητητές» εδώ γνωρίζουν ότι είναι ήδη «φωτεινοί» όπως και «σκοτεινοί» ταυτόχρονα, ότι δεν είναι διαχωρισμένοι από το Πνεύμα ή την Πηγή. Δεν έχουν επίσης αυταπάτες ότι θα φέρουν περισσότερο «καλό» στο γήινο πεδίο κάνοντας διάφορους οραματισμούς ή διαλογισμούς (όπως οι πολεμιστές του Φωτός του 2ου σταδίου της εξατομίκευσης), γιατί ξέρουν ότι το «καλό» και το «κακό» υπάρχουν ισόποσα και σε ισορροπία στο Σύμπαν κι ότι όσο «καλό» προσπαθείς να φέρεις, τόσο «κακό» έλκεις ή απελευθερώνεις μέσα σου και γύρω σου.

2ο ΣΤΑΔΙΟ: Το στάδιο αυτό είναι πιο ήσυχο και με περισσότερη αρμονία και γαλήνη από το 1ο. Εδώ είμαστε σε ειρήνη με τον περιφερειακό «εαυτό μας», χωρίς να ταυτιζόμαστε μαζί του, αλλά και χωρίς να τον πολεμάμε. Κάνουμε ότι έχουμε να κάνουμε στην καθημερινότητα μας, αφηνόμαστε περισσότερο στη ροή των πραγμάτων και ζούμε συχνότερα στο τώρα χωρίς να ανησυχούμε για το παρελθόν ή να αγχωνόμαστε ιδιαίτερα για το μέλλον. Χαρακτηριστικά του σταδίου αυτού είναι η απλότητα σε ότι κι αν κάνουμε, η ανιδιοτελής προσφορά και η αγάπη προς τους άλλους, καθώς και μια παιχνιδιάρικη στάση απέναντι στη ζωή. Είμαστε στο κέντρο μας συχνότερα από κάθε άλλη φορά – με μια σοφία που πηγάζει απ’ όλες τις προηγούμενες εμπειρίες που είχαμε κατά καιρούς βιώσει καθώς βρισκόμασταν στα προηγούμενα στάδια του εξελικτικού ταξιδιού. Πολλοί νομίζουν ότι σ’ αυτό το στάδιο ο άνθρωπος θα έπρεπε να έχει κάπως αποτραβηχτεί από τα εγκόσμια και να διαλογίζεται συνεχώς στην κορυφή ενός βουνού ή ότι θα είναι ένα είδος μοναχού η Αγίου που ζει με εγκράτεια. Τίποτα δεν απέχει περισσότερο απ’ την αλήθεια! Ενώ μπορεί να υπάρχουν κάποιοι στο στάδιο αυτό που ακολουθούν αυτό το δρόμο, δεν αποτελούν τον κανόνα – ούτε τα χαρακτηριστικά αυτά (της αποχής και της «απομάκρυνσης» από την ύλη) αποτελούν ενδείξεις για το αν κάποιος ανήκει στο στάδιο αυτό. Έτσι εδώ συχνά συναντάμε απλούς και «καθημερινούς» ανθρώπους, που γεύονται τη ζωή και τις απολαύσεις που προσφέρει το γήινο πεδίο, χωρίς όμως να εξαρτώνται απ’ αυτές. Οι άνθρωποι αυτοί γνωρίζουν ότι όσο είμαστε στη γη πρέπει να βιώνουμε γήινες εμπειρίες, να σεβόμαστε και να τιμούμε το σώμα μας και την υλική μορφή μας, αλλά γνωρίζουν επίσης ότι όλα αυτά δεν είναι το κέντρο – ούτε η ουσία μας. Κατανοούν περισσότερο την ισορροπία που υπάρχει στο Σύμπαν, νοιώθουν απέραντη ευγνωμοσύνη για όλα όσα υπάρχουν γύρω τους και βοηθούν και τους άλλους ανθρώπους να κατανοήσουν την ισορροπία αυτή.

3ο ΣΤΑΔΙΟ: Στο στάδιο αυτό συναντάμε τους Μύστες, τους Προφήτες, τους Αγίους, τις εξελιγμένες ψυχές – και όλους αυτούς που έχουν «υπερβεί» κάπως τα της ύλης – αλλά που εξακολουθούν να βρίσκονται στο γήινο πεδίο για διάφορους λόγους (για να επιφέρουν σημαντικές αλλαγές στη συνειδητότητα της ανθρωπότητας, για να διδάξουν κάποια πράγματα που θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να εξελιχθούν κλπ κλπ). Από κει και πέρα – ίσως να έχουμε την εντύπωση ότι οι άνθρωποι αυτοί «τελείωσαν» με τον υλικό κόσμο και τα εγκόσμια και δεν θα ξαναενσαρκωθούν – αλλά δεν γίνεται πάντα έτσι. Μερικοί απ’ αυτούς «διαλέγουν» να ζήσουν κι άλλες εμπειρίες στο γήινο πεδίο των μορφών - και μάλιστα μπορεί να μετενσαρκωθούν σε οποιοδήποτε στάδιο συνειδητότητας είναι κατάλληλο για την επόμενη πρόθεση της Ψυχής τους (από τον μέσο όρο, την εξατομίκευση, μέχρι και τα πρώτα ή και τα επόμενα στάδια της πνευματικότητας).

Για παράδειγμα ο ΟΥΡΑΝΟΣ αν ανήκουμε στον μέσο όρο σημαίνει για μας «ξαφνικά γεγονότα / δεν το περίμενα ποτέ να γίνει αυτό / έπαθα σοκ κλπ κλπ», αν είμαστε σε κάποιο από τα δύο πρώτα στάδια της εξατομίκευσης σημαίνει «να ελευθερωθώ απ’ αυτά που με καταπιέζουν / να πάω κόντρα στο σύστημα / να αποκαταστήσω τις αδικίες κλπ», ενώ αν είμαστε στο τελευταίο στάδιο της εξατομίκευσης ή στην πνευματικότητα σημαίνει «αποστασιοποίηση και αποταύτιση από τον περιφερειακό εαυτό / παρατηρώ από απόσταση το ότι συμβαίνει και κρίνω αν θα πρέπει να πάρω θέση και να το αντιμετωπίσω ή να το αφήσω να εξελιχθεί ως έχει κλπ κλπ».

Για ένα άλλο παράδειγμα, ας πάρουμε τον ΗΛΙΟ ΣΤΟΝ 7Ο ΟΙΚΟ. Αν είμαστε στον μέσο όρο σημαίνει «Είμαι εξαρτημένος ή στηρίζομαι υπερβολικά στις σχέσεις μου. Αν κάτι πάει στραβά φταίει πάντα ο άλλος. Αυτός το ξεκίνησε – εγώ δεν έκανα τίποτα κλπ κλπ». Αν είμαστε σε κάποιο από τα στάδια της εξατομίκευσης σημαίνει «Εχω ανάγκη τους άλλους. Αν κάτι πάει στραβά, αρχίζω και καταλαβαίνω ότι φταίω κι εγώ – κι ότι δεν είναι υπεύθυνος πάντα ο άλλος γι αυτά που μου συμβαίνουν κλπ κλπ». Αν είμαστε σε κάποιο από τα στάδια της πνευματικότητας σημαίνει «Δεν είμαι οι σχέσεις μου. Αναζητώ την ισορροπία των αντιθέτων σε όλες τις εκφράσεις και τις μορφές που μπορεί να πάρει αυτή. Αναγνωρίζω ότι όλα βρίσκονται ήδη σε ισορροπία, παρόλο που κάποια κομμάτια του περιφερειακού μου εαυτού δεν το αποδέχονται κλπ κλπ».

Να αναφέρουμε τέλος ότι δεν έχουμε τον ίδιο βαθμό συνειδητότητας για κάθε μας ζήτημα – θέμα. Έτσι μπορεί να ανήκουμε στον μέσο όρο (= γενικά χαμηλή συνειδητότητα), αλλά σε κάποιο μας χαρακτηριστικό (πχ μια κρίσιμη όψη) να είμαστε περισσότερο συνειδητοί. ‘Η να βρισκόμαστε στο στάδιο της εξατομίκευσης (= γενικά αυξημένη συνειδητότητα) και σε κάποιο «δύσκολο» θέμα μας να εξακολουθούμε να είμαστε βαθιά νυχτωμένοι (= μη συνειδητοί). Επίσης διαφορετική συνειδητότητα θα έχουμε αν βρισκόμαστε πχ στο πρώτο στάδιο της εξατομίκευσης, από το αν είμαστε στο δεύτερο ή το τρίτο στάδιο της εξατομίκευσης (όπου γενικά η συνειδητότητα θα είναι περισσότερο αυξημένη). Όλα αυτά διαφοροποιούν την ερμηνεία και αναλύονται με περισσότερες λεπτομέρειες στα μαθήματα της π – Astrology…

Τα εξελικτικά στάδια

και ο ρόλος τους στην ερμηνεία

Ο μέσος όρος

Εξατομίκευση

Πνευματικότητα

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ

Πως θα βρω σε ποιο εξελικτικό στάδιο ανήκω;